Drio e strade, in medo ai campi,
dopo caredàe piene de erbàsse,
quatro prie sensa malte,
porte derfàe, belconi de picoeòn.
Oci verti
sol tempo
che passa
sensa pi storia,
sensa bacàn.
Soa stàea i muri, bianchi de calsina,
oncora sporchi de vaca ,
sporco che, romài , no spussa pi ...
A rete del punàro, a staea del mastcio,
robe caressàe dal tempo ,
robe che romài no serve pi .
In cusina , na toea meda derfà ,
soa ròea del camìn ,na pignata
onta de caeùdene e macà,
Soe càmare, qualche santo,
picà in tel muro, romài sbregà ,
resto de na fede fata de lagrime
fata de passiòn, fata de preghiere ,
resto de na fede poareta, ma sentìa .
Camare che ga visto nassare tusiti,
camare che ga visto sararse i oci
dei veci, dea pora zente,
camare sbandonàe,
co mie storie da contare,
ma se te passi da rente,
romài, non te sinti pi gnente.
Drio e strade , in medo ai campi,
testimoni mute del tempo che passa,
del tempo che tuto strassa.
Roberto Zaniolo 14-01-2011
Scarica

- Amissi Mondo Veneto